Pracownia witrażu

– zajęcia prowadzi instruktor terapii zajęciowej
mgr Monika Popławska
(absolwentka podyplomowych studiów w zakresie
arteterapii z elementami terapii pedagogicznej,
Akademia Pedagogiki Specjalnej, Warszawa)

WITRAŻOWNICTWO jako metoda zdobnicza znane jest od średniowiecza.
Jednak dopiero technika stworzona przez Tiffany`ego daje możliwość nieograniczonego wykorzystania szkła. Pozwala zastosować szkło nie tylko jako ozdobę wielkich budowli sakralnych, ale służy również do wyrobu małych form witrażowych – lamp, zawieszek i biżuterii.

ZAJĘCIA sprzyjają poprawie sprawności manualnej, rozwijają wyobraźnię, oraz usprawniają funkcje poznawcze. Uczestnicy nabywają również takie umiejętności jak systematyczność i punktualność, zachowanie bezpieczeństwa, utrzymanie porządku przygotowanie stanowiska pracy, dbanie o sprzęt i narzędzia, samodzielne wykonanie zaplanowanej pracy. Praca w grupie poprawia umiejętności społeczne, umożliwia wyrobienie umiejętności współpracy z innymi, pomagania sobie w trudnych sytuacjach oraz dzielenia się obowiązkami.

MATERIAŁY używane w pracowni witrażu
Szkło witrażowe, cyna, drut miedziany, taśma miedziana samoprzylepna, topnik, łańcuszki metalowe

ETAPY PRACY w pracowni witrażu:
Część teoretyczna

  • zasady BHP w witrażownictwie, BHP w pracy z chemikaliami
  • zarys wiadomości na temat szkła i witrażu
  • technika witrażowa Tiffany`ego
  • zapoznanie się z dostępną literaturą dotyczącą witrażu
  • przegląd dostępnych projektów
  • narzędzia i sprzęt oraz urządzenia mechaniczne, chemikalia i materiały pomocnicze
  • wizyta w profesjonalnej pracowni witrażu
  • zwiedzanie miejsc, w których zastosowano witraż (kościoły, galerie)

Część praktyczna

  • przygotowanie stołu witrażowego i niezbędnych narzędzi
  • projektowanie form płaskich i przestrzennych
  • projektowanie mozaiki szklanej, kloszy, biżuterii szklanej
  • korzystanie z gotowych wzorów, przygotowanie szablonów i numeracja elementów
  • cięcie szkła (pasy, prostokąty, krzywizny, koła)
  • szlifowanie, użycie szlifierki, konserwacja sprzętu do cięcia i szlifowania
  • dobór odpowiedniej taśmy i sposoby owijania taśmą
  • lutowanie przy użyciu stacji lutowniczej, rodzaje grotów, użycie topików
  • lutowanie punktowe, lutowanie pełne
  • barwienie lutów, patyny, nabłyszczanie
  • konserwacja sprzętu do lutowania
  • użycie fugi i silikonu (mozaika)
  • mocowanie elementów dodatkowych (łańcuszki, uchwyty, profile ołowiane, trójniki, zawieszki)
  • montaż elementów elektrycznych (w lampach)
  • kleje, lampa UV
  • wykończenia, sprawdzenie jakości wyrobu
  • porządkowanie stanowiska pracy i pracowni

Rozmiar czcionki
Kontrast